به نام خدا

ساختمان موشک با سوخت جامد:این نوع موشکها در اساس متشکل از یک بدنه معمولاً استوانه ای شکل هستند که از یک ماده جامد آتشگیر پر شده اند. در واقع این نوع موشک ها فاقد موتور مجزا بوده و کل بدنه نقش موتور یا اتاقک احتراق موشک را بازی می کند.در هنگام شلیک یک آتشزنه سوخت درون موشک را مشتعل می کند. در ادامه خروج گازهای داغ از نازل موشک باعث حرکت آن به سمت جلو می شود.(کل موشک ختم می شود به یک لوله ی توخالی که درونش سوخت جامد قرار داده شده است)

انواع سوخت:سوخت به کار رفته در این موشکها طیف گسترده ای را شامل می شود که از باروت در موشکهای قدیمی تا خرجهای دوپایه در موشکهای جدیدتر را در بر می گیرد. نحوه قرار گیری خرجها در بدنه متنوع است و ممکن است وسط خرج به شکل یک سوراخ مدور، ستاره یا اشکال دیگری باشد که هر کدام از این اشکال تراست متفاوتی را ایجاد می کنند.(تعداد بسیاری از پست های آینده درباره ی این مبحث خواهد بود)

مزایا و معایب:از مزایای این موشکها می توان به سادگی ساختمان و کارکرد و نگهداری آسان آنها اشاره کرد. در مقابل امکان کنترل جریان سوخت در این موشکها وجود ندارد، بدین معنی که بر خلاف موشک با سوخت مایع هنگامی که عمل احتراق در موشک آغاز شود نمی توان آن را کند یا متوقف ساخت.

کاربردها:بیشتر موشکهای نظامی را موشکهای با سوخت جامد تشکیل می دهند. در عرصه غیر نظامی یکی از پرکاربردترین موارد مصرف این موشکها استفاده از آنها به عنوان راکتهای کمکی برای حمل شاتلها به فضا است. همچنین راکتها و فشفشه هایی که در آتشبازی به کار می روند نیز از سوخت جامد بهره می گیرند.

پی نوشت: مطالب بالا (به جز مطالب داخل پرانتز) از دانش نامه ی آزاد ویکی پدیا می باشد.

پایدار باشید